Wodoszczelność

W ten sposób można by nazwać sytuację związaną z wodoodpornością zegarków, ale w żadnym wypadku nie jest ona jasna i łatwa do zrozumienia. Po zrozumieniu danych liczbowych dotyczących wodoszczelności lub nieprzepuszczalności ważną rolę odgrywa ich interpretacja i wdrożenie. Kto nie chciałby mieć jasnej informacji o stopniu nieprzepuszczalności przy wyborze zegarka. Czy wystarczy zegarek o szczelności 3ATM, czy lepsze są te o szczelności 100M? Poniższy tekst może być pomocny w wyjaśnieniu kwestii związku między zegarkami a wodą.

Od razu należy wspomnieć, że określenie "wodoszczelny" nie odpowiada rzeczywistości, jeśli chodzi o zegarki. Nawet najlepsze zegarki używane do nurkowania nie zawsze są wystarczająco szczelne. Wytyczne wydane przez amerykańską Federalną Komisję Handlu (FTC) nie zalecają nawet, aby producenci oznaczali zegarki jako wodoszczelne. Zalecenie nie jest obowiązkowe, w związku z czym używa się obu terminów.

W nowej terminologii wprowadzono termin "wodoodporny". Aby uniknąć niespójności interpretacji, niższe poziomy wodoodporności zostały znormalizowane w 1990 r. przez normę ISO 2281, a wyższe poziomy „odporności na działanie wody" zostały znormalizowane w 1996 r. przez normę ISO 6425. Ogólnie rzecz biorąc, testy ISO obejmują zmienne temperatury i głębokości, ciśnienia (woda, powietrze) przez różne okresy czasu w spoczynku oraz obsługi części sterowania zegarka. W przypadku modeli zegarków do głębokiego nurkowania przeprowadzany jest dodatkowy test odporności zegarka na działanie słonej wody i jego zdolności do radzenia sobie z nadciśnieniem (symulacja dekompresji). Przykładowy podział norm znajduje się w załączonej tabeli.

Z tabeli jasno wynika, że nie można zastosować uniwersalnej jednostki do hydroizolacji. Najczęściej oznaczenia podaje się w metrach, stopach (M, ft) lub jednostkach ciśnienia atmosferycznego (ATM, BAR). To właśnie ciśnienie może mieć wpływ na przenikanie wody do wnętrza zegarka. Na przestrzeni lat systemy ochrony zegarków ulegały ciągłym ulepszeniom. Zakręcana koronka, zastosowana już w 1926 roku w modelu Oyster (ostryga) słynnej marki Rolex, wydaje się odgrywać ważną rolę. Inne ważne elementy zapewniające dobrą wodoszczelność to gumowe lub teflonowe uszczelki pierścieniowe, płyn utwardzający naniesiony na obudowę, nakrętka gwintowana, zawór ciśnieniowy i inne. Dzięki połączeniu tych elementów producenci zegarków uzyskują doskonałe parametry ochrony przed wodą.

Żaden zegarek, niezależnie od jego jakości, nie może zagwarantować, że na zawsze zachowa swoją wodoszczelność. Podobnie jak w przypadku wszystkich dóbr konsumpcyjnych, obowiązują pewne zasady. Krótko mówiąc, chodzi o niedocenianie danych cech konstrukcyjnych.

Szczegóły poniżej

- próbę ciśnieniową należy przeprowadzać corocznie i po każdym otwarciu pokrywy

- nie zaleca się manipulowania koronką zegarka (nawet gwintowaną) ani przyciskami pod wodą

- nagłe zmiany temperatury powodują różnicowe rozszerzanie się materiału i wytrącanie się wilgoci resztkowej na szkle

- po przebywaniu w słonej lub silnie zmineralizowanej wodzie, zegarek należy umyć pod strumieniem czystej wody

- unikać wstrząsów pod wodą i upuszczania zegara na twardą powierzchnię

- unikać kontaktu zegarka z agresywnymi chemikaliami (dotyczy zegarków w ogóle)